kalla

1. Jonivorlarning boshi (odatda, chorva mollarining boshi haqida).

1. Otning kallasi. Hoʻkizning kallasi. Filning kallasi.

2. Soʻyilgan chorvaning boshi (xom yoki pishirilgan).

1. Kalla goʻshti. Kalla kuydirmoq,. Kalla shoʻrva.

2. Hech bir toʻy-tomosha oqsoqolsiz oʻtmasdi. Birontasi echki soʻygudek boʻlsa, kallasini eng avval oqsoqol oldiga qoʻymasdan iloji yoʻq. P. Tursun, Oʻqituvchi

3. s. t. Odam gavdasining yuqori qismi, boshi.

1. Har kallada bir xayol.

2. U [amir] kulgan sari qiltiriqday boʻyniga kallasi ogʻirlik qilib, dam oldinga, dam orqasiga ogʻib ketar edi. S. Anorboyev, Oqsoy

3. Qiz kallasini chayqab, qoʻllarini yeng-sochbogʻ ichiga tiqib oldi. S. Siyoyev, Avaz

4. Boshi katta kishi ismiga laqab sifatida qoʻshib ishlatiladi.

1. Ahmad kalla. Karim kalla

2. Hammasi ham Gʻiyos kallaga oʻxshagan betavfiq boʻlaverarmidi? M. Ismoiliy, Fargʻona tong otguncha

5. s. t. Koʻchma Aql, miya.

1. Kallasi bor odam koʻp chekmaydi. Bolaning kallasi joyida. Kallangni ishlat!

2. Oʻzimning kallam bor, sening maslahatingsiz ham eplab ketaman. S. Siyoyev, Otliq ayol

6. s. t. Koʻchma “Nodon”, ahmoq, kallavaram kabi maʼnolarda ishlatiladigan undalma.

kalla soʻzi qatnashgan jumlalar:

Issiqxonalar va xonadonlarda oʻstiriladigan, gullaydigan koʻp yillik manzarali oʻsimlik.