koʻkrak

1. Tananing boʻyindan qoringacha boʻlgan old qismi; koʻks.

1. [Elmurod] Qizarguncha yuvindi, hoʻl sochiq bilan koʻkrak, boʻyin va yagʻrinlarini obdan ishqalab, qonini betga teptirdi. Shuhrat, Shinelli yillar

2. Shahodat mufti qariyb butun koʻkragini yopgan bahaybat mosh-guruch soqolini qalam bilan taradi. A. Qodiriy, Mehrobdan chayon

2. Ayollar koʻksidagi bir juft sut bezi, emizish aʼzosi; emchak.

1. Gulnorning boʻyi oʻsib, koʻkragi toʻlishib, butun gavdasi qizlik latofati bilan yashnagan chogʻda boyvachcha uni koʻz tagiga olib qoʻygan edi. Oybek, Tanlangan asarlar

3. Kiyimning yuqori old qismi.

1. Koʻkrak choʻntak.

2. Uning egnidagi yakka bortli sheviot kostyum hali boʻyiga nisbatan ingichka boʻlgan qaddiga kenglik qiladi, koʻkragi bir oz xalta boʻlib, yoqasi koʻchib turibdi. P. Qodirov, Uch ildiz

3. Havo isimagan boʻlsa ham, xomsemiz hokim, formasining koʻkrak tugmalarini yechib tashlab, yelpinishga tutindi. M. Ismoilov, Fargʻona tong otguncha

4. koʻchma Yurak, dil.

1. Koʻzi soʻqirdan koʻkragi soʻqir yomon. Maqol

2. Uygʻoq edim [bolani] ertaga olib ketar, har nima boʻlganda ham, koʻkragida onalik mehri bordir [dedi Sidiqjon]. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari

3. Gavharning yigʻi aralash boʻgʻiq ovozi Mahkamga oʻz koʻkragidan chiqayotganday boʻlardi. P. Qodirov, Uch ildiz

koʻkrak soʻzi qatnashgan jumlalar: