pir

1. Uzoq umr koʻrgan kishi; keksa (qari 2).

2. Diniy mazhab boshligʻi, diniy rahbar.

1. Xudo xohlab, pirlar madadkor-u aziz avliyolar qoʻllab yuborsa, hammasini daf qilamiz. X. Toʻxtaboyev, Shirin qovunlar mamlakati

2. Qoch, yoʻlni boʻshat, pirim kelyaptilar! deb kimgadir oʻshqirgan K. Yashin, Hamza

3. Arvohlar yor, pirlar madadkor boʻlib, ovimiz baroridan kelsin. Hamza, Tanlangan asarlar

3. Biror kasbning asoschisi, homiysi deb tushuniladigan, koʻpincha, afsonaviy va afsonalashtirilgan shaxs.

1. Miskarlar, chegachilar, tunukasozlar koʻp antiqa gaplarni, har qaysilari oʻzlarining pirlarini, risolalarini yaxshi biladilar. Oybek, Bolalik.

4. koʻchma Biror ish, kasb yoki sohani juda yaxshi egallagan, shu sohada oʻta mohir usta kishi, ustoz.

1. Bunday rahbarlar, goʻyo hamma sohaning piri hisoblanadilar. N. Aminov, Yolgʻonchi farishtalar

2. — Bolang boy boʻlgur Shodi oshpaz bu kasbning zap piri-da! — cholning tarifini keltirishadi chinorliklar Yoshlik

3. Ular oʻrni kelsa, otasi ekan-u, hatto pirining ham betiga qorakuya chaplab, maqsad sari talpinadi. S. Siyoyev, Yorugʻlik

pir soʻzi qatnashgan jumlalar:

pir soʻzi qatnashgan jumlalar:

taql. s. Mayda qushlarning qanot qoqishidan, parrak kabilarning aylanishidan chiqadigan tovush.

1. Chumchuq pir etsa, yuragi shir etadi. Matal.

2. Qorabayirning tuyoqlari ostidan pir etib bedana uchdi. S. Anorboyev, Oqsoy

3. — Hamma senga oʻxshaganmi, chumchuq pir etsa, yuragi shir etadigan, — deb kuldi Haydar. A. Koʻchimov, Halqa