tovush

1. Gapirish, kuylash, qichqirish, yigʻlash va shu kabilar vaqtida yuzaga keladigan va eshitish aʼzolari qabul qilib oladigan hodisa; ovoz, sado, sas.

1. Mungli tovush. Yigʻi tovushi. Shamolli kun qichqir-ma, tovushing zoye ketadi. Maqol

2. Qoraygan tom boʻgʻotlarida qoʻnoqlayotgan chumchuqlar quloqni teshguday tovush bilan chirqillashadi. Machit tomondan soʻniq azon tovushi eshitiladi. P. Tursun, Oʻqituvchi

3. Otabek tovush egasini tanidi. Bu majnuna Zaynab edi. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar

4. Bemor Bakirov, ukol! degan tovushdan uygʻonib ketdi. S. Siyoyev, Yorugʻlik

5. Qani, ho, yigitlar! Ishga! Ishga, azamatlar! degan tovush eshitildi. A. Qahhor, Qoʻshchinor chiroqlari

6. — Olimxon aka, — dedi yalingan tovush bilan Tanti, — Salim oʻz dadasi bilan hazillashmoqchi. Oybek, Tanlangan asarlar

2. Maʼlum sifatlarga ega boʻlgan ovoz.

1. Baland tovush. Musiqiy tovush.

2. Odamlar jonlandi. Baʼzilari chindan, baʼzilari esa hazil-mutoyiba bilan Oxunning tovushini maqtashdi. Oybek, Tanlangan asarlar

3. Mexanik tebranishlar natijasida yuzaga keladigan va quloq eshitadigan har qanday ovoz, sado.

1. Oyoq tovushi. Tasir-tusur oʻq tovushi. Gudok tovushi. Karnay-surnay tovushi.

4. Shovqin; shovqin-suron.

1. [Mulladoʻst:] Eshityapsizmi? [Qozi:] Ha, juda hayronman, nima tovushlar? Boshim qotdi, aqlim yoʻq! Hamza, Maysaraning ishi

2. [Mamat Xolisxonga:]

3. Tovush qilma, oʻlasan! Mana shu chu-qur sening uchun qazildi. Hamza, Paranji sirlari

5. fiz. Havo yoki boshqa bir muhit zarralarining toʻlqinsimon tebranma harakatlari.

1. Quloq eshitmaydigan tovushlar. Tovush tezligi. Tovush nazariyasi.

6. tlsh. Nutq aʼzolari artikulyatsiyasi bilan hosil boʻladigan eng kichik til birligi.

7. mus. Musiqaning ifoda kuchiga ega eng kichik tarkibiy qismi.

8. koʻchma Kam qoʻll. Saylovlarda yoki biror masalani hal etishda oʻz fikrini bildirish huquqi va usuli; ovoz.

1. Mulla Obid bir tovushdan, ammo Usmon polvon ikki qarshi bilan kolxoz idorasiga saylanib oʻtadilar. A. Qodiriy, Obid ketmon

tovush soʻzi qatnashgan jumlalar: